พนักงานธรรมดาสู่ภรรยาท่านประธาน

Perfect Husband

ในตอนเด็กคุณครูมักจะให้เขียนสิ่งที่เราอยากทำ หรืออยากเป็นเวลาโตขึ้น เด็กคนอื่นต่างขีดเขียนสิ่งที่อยากลงบนแผ่นกระดาษด้วยใจที่บริสุทธิ์เปี่ยมล้นไปด้วยความหวัง

ความคิดเด็กคนอื่นก็คงเป็นหมอ พยาบาล คุณครู ไม่ก็ตำรวจ แต่ฉันกลับแตกต่างออกไป…

มีสามีรวย!  นี่คือสิ่งที่ฉันในวัยสิบขวบคิด

แค่เมื่อโตขึ้นถึงได้รับรู้ถึงโลกความเป็นจริงมันกลับไม่ง่ายอย่างที่คิด สังคมที่คนประเภทนั้นอยู่น่ะมันคนละโลกกับคนอย่างฉันเลย 

สามีรวยน่ะไม่ได้ง่ายตามถนน ถ้าขืนรอให้ฟ้าประทานให้คงอดตายก่อน

เราทั้งคู่เหมือนคนที่ไม่สามารถมาบรรจบพบกันได้เลยทั้งไลฟ์สไตล์ และสังคมที่อยู่

เขาคือท่านประธานหนุ่มสุดหล่อ ดูดีไปทุกกระเบียดนิ้ว ตระกูลรวยล้นฟ้า แถมโปรไฟล์ยังเริ่ด

ส่วนฉันพนักงานเงินเดือนตัวน้อย กินเงินเดือนชนเดือน ขยันเท่าไหร่ก็ยังได้เงินเท่าเดิม คิดแล้วก็เศร้าใจ ลำบากงานยังไม่พอเจ้านายยังบ้ากามคอยแทะโลม จ้องจะงาบอยู่เรื่อย

แต่หลังจากคืนนั้นมันกลับทำชีวิตฉันเปลี่ยนไปตลอดกาล…

“ผมว่าคุณลาออกดีกว่า”

“ทำไมคะ หรืว่าพริ้มทำผิดพลาดตรงไหน”

“เราต้องแต่งงานกัน เดี๋ยวเขาจะหาว่าผมเป็นสมภารกินไก่วัด”

ภีม ภาริช

พริ้ม พริ้มพราว

ฝากติดตามด้วยนะคะ

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรก ผิดพลาดตรงไหนติชมได้เลยนะคะ 

อย่าลืมเป็นกำลังใจให้นักเขียนตัวน้อยๆด้วยน้าาาาาา